1- اعمال مديريت بهمپيوسته آب در سطح ملي و حوضة آبريز با رعايت اصول توسعه پايدار و هماهنگي متقابل بين بخشهاي مختلف اجتماعي، اقتصادي، زيربنايي و خدماتي
|
2- پايداري و تعادلبخشي در عرضه و تقاضاي آب با هدف كاهش بيلان منفي سفرههاي آب زيرزميني و افزايش شاخص كيفي آب
|
3- اعمال مديريت تقاضا و عملياتيسازي الگوي بهينه مصرف در بخشهاي مختلف مصارف و اعمال سياستهاي تشويقي و حمايتي
|
4- ارتقاء و استقرار ساختار سازماني بخش آب با رويكرد مديريت بههمپيوسته در حوضههاي آبريز
|
5- ارتقاء بهرهوري آب در بخش كشاورزي از طريق روشهايي نظير كمآبياري، اصلاح الگو و تركيب كشت، كاهش تبخير آب، كشت گلخانهاي و به ويژه الزامي نمودن استفاده از روشهاي نوين آبياري
|
6- اصلاح و بهبود ساختار تخصيص منابع آب كشور و ايجاد حسابداري ملي آب با هدف مديريت تقاضا و ارتقاء شاخص كارائي آب
|
7- استقرار نظام برنامهريزي، توسعه و بهرهبرداري از حوضههاي آبريز كشور سازگار با اقليم و شرايط حاصل از تغيير اقليم
|
8- اولويت در توسعه و بهرهبرداري بهينه از منابع آبي حوضههاي آبريز مرزي و مشترک و استقرار ساختارهاي حقوقي متناسب با آن
|
9- منظور نمودن ظرفيتهاي آبي و ارزش كامل اقتصادي، ذاتي، سياسي، امنيتي، اجتماعي و زيستمحيطي آب در طرحهاي کالبدي و آمايش سرزمين
|
10- ارتقاء مشاركت ذينفعان در فرآيند برنامهريزي، اجرا، بهرهبرداري و حفاظت از منابع و تأسيسات آبي با تأكيد بر ايجاد و توسعة نهادها و تشکلهاي مردمي
|
11- استقرار نظام قيمتگذاري آب براساس هزينه تمام شده با رويكرد ارتقاء بهرهوري و كاهش هزينههاي سرمايهگذاري و بهرهبرداري
|
12- استقرار نظام اولويتبندي طرحهاي آبي براساس الزامات مديريت بههم پيوسته منابع آب و تأکيد بر اتمام همزمان و تكميل چرخه طرحهاي چندمنظوره
|
13- توسعه سامانه فراگير پايش و ارزيابي منابع و مصارف و کنترل فرآيند بهرهبرداري و حفاظت از منابع آب از جنبههاي کمي و کيفي
|
14- پايش و مديريت اثرات تغييرات اقليمي بر منابع آب كشور
|
15- ظرفيتسازي، آموزش، توسعه و توانمندسازي مديريت و منابع انساني در بخش آب
|
16- تنوعبخشي به منابع مالي و تقويت توان مالي با تأکيد بر جذب سرمايههاي داخلي و خارجي و مشاركت بهرهبرداران در مطالعه، اجرا و بهرهبرداري طرحهاي آبي
|
17- بازچرخاني و استفاده مجدد از آب با تأکيد بر جايگزيني پساب براي مصارف کشاورزي و فضاي سبز و تخصيص منابع با کيفيت براي شرب و بهرهبرداري از منابع آب نامتعارف به ويژه منابع آب شور دريا و درياچهها
|
18- استقرار مديريت دانشمحور و بهکارگيري علوم و فنآوري و تحقيقات روز در صنعت آب
|
19- انتقال مديريت و مالکيت تأسيسات آبي و برقابي به بخشهاي خصوصي و تعاوني در چارچوب قانون سياستهاي اصل 44
|
20- ارتقاء، استقرار و بازنگري نظام سنجش بهرهوري آب در تعامل با بخشهاي مرتبط و ذينفع
|
21- ارتقاء، استقرار و نهادينه کردن نظام بهرهبرداري، حفاظت و نگهداري از منابع و تأسيسات آب كشور
|
22- توسعه و تدوين برنامههاي بهرهبرداري تلفيقي از منابع آب سطحي، زيرزميني و نامتعارف
|
23- ارتقاء و استقرار نظام پايش و ارزيابي عملکرد بر اساس برنامه استراتژيک بخش آب
|
24- استقرار و ارتقاء مديريت دانش در فرآيند مديريت سازهاي و غيرسازهاي منابع آب
|
25- ارتقاء نظام آموزش عمومي و تخصصي آب در كشور و گسترش پژوهشهاي كاربردي
|
26- توسعة مديريت خطرپذيري (ريسك) و بحران جهت جلوگيري از نقصان در كميت و كيفيت منابع آب با تأكيد بر مديريت خشكسالي، سيل و تغييرات اقليمي
|
27- تدوين، تصويب و اجراي قانون جامع آب کشور
|
28- ارتقاء آگاهي عمومي جهت حفاظت و بهرهبرداري بهينه از منابع آب
|
29- بهكارگيري روشهاي نوين استحصال آب
|
30- هماهنگي در امر مديريت مؤثر حفاظت خاك، گياه و تغذيه منابع آب با انجام اقدامات برنامهريزي شدة آبخيزداري با همكاري با سازمانهاي ذيربط
|
31- توسعه و بهرهبرداري بهينه از ظرفيتهاي آبي كشور در راستاي استفاده از انرژي برقآبي هماهنگ با تأمين نياز ساير بخشهاي مصرف
|
32- ايجاد و توسعة نظامهاي فني، حقوقي و مبادلة آب در چارچوب کنوانسيونهاي ذيربط بينالمللي با لحاظ نمودن ظرفيتهاي منابع آبي و آب مجازي در راستاي توسعه امنيت آبي کشور
|
33- ارتقاء نظام مشتريمداري و حمايت مناسب از حقوق مشتركين با بهرهگيري از فناوريهاي جديد و اصلاح فرآيندهاي موجود
|
34- توسعة صادرات كالاها و خدمات فني و مهندسي بخش آب به كشورهاي منطقه و جهان
|
35- تلاش ويژه در جهت دستيابي به دانش و مديريت تحولات آب و هوايي نظير يونيزاسيون جو، روش نوين باروري ابرها و ... از طريق اجراي طرحهاي تحقيقاتي و پژوهشي خاص
|
36-ساماندهي و توسعه بازارهاي محلي آب
|
37- تأمين بخشي از آب شيرين مورد نياز از طريق بازيافت حرارت در نيروگاههاي حرارتي
|
38- حفظ، احياء و بهرهبرداري پايدار از سازههاي تاريخي آبي
|